اگر ندانستم از تو چه بخواهم و از درخواست خودم حیران بودم ؛ تو مرا به آن چه صلاحم هست رهنمون باش.و دلم را بدانچه رستگاری من در آن هست؛متوجه فرماکه چنین کاری از توشگفت آور نیست و از کفایت های توناساخته نمی باشد.

161

وقال عليه السلام : وَمَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ، وَمَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا،

162

وقال عليه السلام: وَمَنْ كَتَمَ سِرَّهُ كَانَتِ الْخِيرَةُبِيَدِهِ.

163

وقال عليه السلام : الْفَقْرُ الْمَوْتُ الاََْكْبَرُ.

164

وقال عليه السلام : مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لاَ يَقْضِي حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَهُ.

165

وقال عليه السلام : لاَ طَاعَةَ لَِمخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ.

166

وقال عليه السلام : لاَ يُعَابُ الْمَرْءُ بِتَأْخِيرِ حَقِّهِ، إِنَّمَا يُعَابُ مَنْ أَخَذَ مَا لَيْسَلَهُ.

167

وقال عليه السلام : الاِِْعْجَابُ يَمْنَعُ مِنَ الاِْزْدِيَادَ

168

وقال عليه السلام : الاََْمْرُ قَرِيبٌ وَالاْصْطِحَابُ قَلِيلٌ

169

وقال عليه السلام : قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ.

170

وقال عليه السلام : تَرْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ التَّوْبَةِ.

171

وقال عليه السلام : كَمْ مِنْ أَكْلَةٍ مَنَعَتْ أَكَلاَتٍ!

172

وقال عليه السلام : النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا.

173

وقال عليه السلام : مَنِ اسْتَقْبَلَ وُجُوهَ الاَْرَاءِ عَرَفَ مَوَاقِعَ الْخَطَاََ.

174

وقال عليه السلام : مَن أَحَدَّسِنَانَالْغَضَبِ لله قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ.

175

وقال عليه السلام : إِذَا هِبْتَ أَمْراًفَقَعْ فِيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِأَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ.

176

وقال عليه السلام : آلَةُ الرِّيَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْرِ.

177

وقال عليه السلام : ازْجُرِ الْمُسِيءَ بِثوَابِ الْـمُحْسِنِ

178

وقال عليه السلام : احْصُدِ الشَّرَّ مِنْ صَدْرِ غَيْرِكَ بِقَلْعِهِ مِنْ صَدْرِكَ.

179

وقال عليه السلام : اللَّجَاجَةُ تَسُلُّ الرَّأْيَ

180

وقال عليه السلام : الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ.

161

وفرمود: هر كه خودكامگى پيشه كند،به هلاكت رسد و هر كه با مردم مشورت نمايد،در خردشان شريك شده است.

162

و فرمود(ع):هر كه راز خود نهان دارد،اختيار آن همواره به دست او باشد.

163

و فرمود(ع):تنگدستى،مرگ بزرگتر است.

164

و فرمود(ع):هر كه حق كسى را ادا كند كه او حقش را ادا نكرده،خود را بنده اوساخته.

165

و فرمود(ع):فرمانبردارى مردم با نافرمانى خدا نسازد.

166

و فرمود(ع):كسى را كه اداى حقش به تاخير افتد،سرزنش نبايد كرد،كسى راسرزنش بايد كرد،كه چيزى را كه حق او نيست،بستاند.

167

و فرمود(ع):خودپسندى افزونى و پيشرفت را باز مى دارد.

168

و فرمود(ع):مرگ نزديك است و فرصت صحبت با ياران اندك.

169

و فرمود(ع):براى كسى كه دو چشم بينا دارد،صبح روشن است.

170

و فرمود(ع):گناه نكردن از توبه نمودن آسانتر است.

171

و فرمود(ع):چه بسا يك خوردن مانع خوردنها شود.

172

و فرمود(ع):مردم دشمن چيزهايى هستند كه نمى دانند.

173

و فرمود(ع):هر كه از آراء ديگران استقبال كند،مواضع خطا را تواند شناخت.

174

و فرمود(ع):هر كه سر نيزه خشم خود را بخاطر خدا تيز كند،در نابود كردن سخت ترين باطلها توانا بود.

175

و فرمود(ع):هرگاه از كارى بترسى خود را به ميان آن افكن،زيرا سختى بر حذربودن،بزرگتر از آن چيزى است كه از آن مى ترسى.

176

و فرمود(ع):ابزار سرورى،شكيبايى در تحمل نامراديهاست.

177

و فرمود(ع):پاداش دادن به نيكوكار،بدكار را رنجه مى دارد.

178

و فرمود(ع):بيخ كينه را از دل ديگران بركن،با بركندن آن از دل خود.

179

و فرمود(ع):لجاجت و ستيز،تدبير را دور مى كند.

180

و فرمود(ع):طمعكارى،بردگى هميشگى است.

 منبع تبیان

نظرات شما عزیزان: